پاسخ های شنوایی ساقه مغز در کودکان مبتلا به اتیسم

زمینه و هدف : اتیسم یک اختلال عصبی رشدی مغز است که در سال های اولیه زندگی رخ می دهد و با علائمی چون اختلالات کیفی در ارتباط کلامی و غیرکلامی، اختلال در تعاملات اجتماعی، عدم توانایی در ارتباط با دیگران، رفتار کلیشه ای، فقدان تماس چشمی و حالات صورتی نامناسب بروز می کند. شیوع آن 5-2 در ده هزار کودک بوده و در پسران شایع تر است. با توجه به تاخیر رشد زبان و گفتار در این کودکان باید بین اختلال رفتاری، ارتباطی و حسی با کم شنوایی حسی عصبی یا انتقالی تشخیص افتراقی صورت گیرد. هدف از این مطالعه بررسی ناهنجاری های احنمالی تاثیرگذار بر عصب حلزونی یا مسیر شنوایی در ساقه مغز کودکان مبتلا به اتیسم بود. روش بررسی : این مطالعه مورد - شاهدی روی 12 کودک مبتلا به اتیسم (گروه مورد) و 12 کودک سالم (گروه شاهد) که به صورت داوطلبانه به مرکز جامع توانبخشی ظفر تهران طی پاییز و زمستان 1384 مراجعه نمودند؛ انجام شد. پاسخ های شنیداری ساقه مغز در گروه مورد و شاهد در محدوده سنی 12-3 سال ثبت شد. مقادیر زمان نهفتگی مطلق امواج i، iii و v و همچنین فواصل بین موجی i-iii، iii-v و i-v در کودکان مورد و شاهد مقایسه شد. موج v در تمامی کودکان مورد و شاهد تا سطح آستانه ردیابی شد. یافته ها : زمان تاخیر موج v و فاصله بین قله ای امواج iii-v و i-v در کودکان مبتلا به اتیسم افزایش معنی داری را نسبت به گروه شاهد نشان داد (p<0.05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که سرعت انتقال عصبی در مسیر شنوایی ساقه مغز کودکان مبتلایان به اتیسم کاهش می یابد. صدمه به ساقه مغز قسمتی از اختلال نورولوژیک در کودکان اتیستیک است که موجب تاخیر گفتار و اختلال در رشد اجتماعی و شناختی می شود. افزایش زمان تاخیر امواج انتهایی abr در تشخیص زود به هنگام اتیسم کمک کننده می باشد.